İstanbul'da iki Bayburt'lu Şişli Etfal
hastanesinde yatıyordu..
Hastalardan biri taburcu olur memleketi olan Bayburt'a gitmeye hazırlanır, hüzünlü bir şekilde hasta arkadaşlarına bakar ve hemşehrisi olan ahmete;
-Ehmed ben gidirem gardaş, Bayburt'a sevdüklerehen bişe diyirmisen?..''
-''Ne diyim gardaş, deki; gelbi tehlir, ciğerler iflas etmiş, böbrehler çalışmir, gözleri de kor olacağ..'' O daha bunları sayarken, arkadaşı şaşkınlık içinde dinler ve bir an duraklar, Arkadaşına dönerek;
-''Ola ehmed, ben bunca şeyi sayamam.. Ehmed ''Ölir ! '' diyimde işin içinden çıhım...he !.