Kalabalık yalnızlıkların şehri; Ankara!
Ankara'ya ilk geldiğimde hatıratıma düştüğüm ilk not:
5 milyonluk şehrin bilmediğim bir sokağında, bir bankın üzerinde oturuyorum.
Yalnızım!
Barınacak bir evim olmadığı gibi kimsem de yoktu. Garda sabahladığım hüzünlü, korku dolu geceler...
Şimdi Gri Şehrimle ayrılık vakti...
Ankara; acılarımın ve yokluğumun şehri.
Şimdi yolculuk zamanı...
Arkamda onlarca dost, açılacak onlarca kapı bırakarak.
Üç şiir kitabı, bir hikâye, bir roman ve onlarca makale yazarak Gri Ankara'ya veda vakti.
Şimdi yolculuk telaşı var...
Heybem sırtımda ve birkaç kitap heybemde...
Yollar, yol bir yere gitmez giden yolcudur...

Hep şiirle...