Kalabalık yalnızlıkların şehri; Ankara!
Ankara`ya ilk geldiğimde hatıratıma düştüğüm ilk not:
5 milyonluk şehrin bilmediğim bir sokağında, bir bankın üzerinde oturuyorum.
Yalnızım!
Barınacak bir evim olmadığı gibi kimsem de yoktu. Garda sabahladığım hüzünlü, korku dolu geceler...
Şimdi Gri Şehrimle ayrılık vakti...
Ankara; acılarımın ve yokluğumun şehri.
Şimdi yolculuk zamanı...
Arkamda onlarca dost, açılacak onlarca kapı bırakarak.
Üç şiir kitabı, bir hikâye, bir roman ve onlarca makale yazarak Gri Ankara`ya veda vakti.
Şimdi yolculuk telaşı var...
Heybem sırtımda ve birkaç kitap heybemde...
Yollar, yol bir yere gitmez giden yolcudur...

Hep şiirle...