Geçtiğimiz Pazar (7 Aralık 2009) günü kaybettiğimiz ve asla yeri doldurulamayacak biri… (Bir dostumuzun yerinde tespiti ile) Gerçek bir Bayburt sevdalısı, beyefendi, çelebi, temsil kabiliyeti olan, mesleğinde bir numara, hanedan, yürekli, insanlar arasında ayrım gözetmeyen, biraz asabi görünen fakat asla kırıcılığı tasvip etmeyen, izzet ve ikramı bol olan, değerlerine müdrik, kapasitesini zorlayan, zeki ve aynı zamanda kabiliyetli… Bayburt'umuzun köklü asilzade bir ailesine mensup iyi insan Recep Akkoyun, bizim için çok özel bir yeri olan ağabeyimiz ve dostumuz idi.

O, ülkenin son zamanlarda ekonomik, sosyal ve siyasi kaos içinde, çaresizliğinden son derece muzdarip, bireysel olarak ise mağduru olan biriydi. Mamafih bu mağduriyetini duygu sömürüsüveya başka bir şekilde ön plana çıkarmamış, ancak çok yakın “ehbapları” ile hemhal olarak paylaşmıştır. “Sırlı” idi. Onuruna çok düşkündü.

En belirgin özelliği haksızlığa tahammülsüzlüğüdür. Değeri ne yazık ki bilinmeyen bir “Bayburt köşebendidir”. Çevresi çok geniştir… İlişkilerini sağlam zemine oturtmasını bilen, şuurlu bir gardaşımızdı.

Düğün, cenaze ve hasta ziyaretlerine özel bir önem verirdi. Cenazesinde de hemşerilerimizin bu özelliğine binaen gereken önemi verdiği, nitekim kalabalık bir katılımla teyit edilmiştir. Dillere destan bir cenaze töreni ile Bayburtlu ona vefasını göstermiştir.

İyi bir aile reisi olduğu herkes tarafından takdir edilir, evlatları söz konusu olduğunda gözleri çakmak çakmak dolardı… Hülasa Recep ağabeyimin bende yeri asla dolmayacak istisnai bir mevkii olacaktır. Seni unutmayacağız Recep baba… Mekânın cennet olsun.